İktidar övünüyor ama işçi haklarında yerimiz değişmiyor: Yine en kötüler arasındayız!
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan 1 Mayıs’ta işçi, memur ve işveren temsilcileriyle yaptığı toplantıda, şunları söylemişti:
“İşçi ve işverenlerimizin refah seviyelerinin yükseltilmesi, sendikaların faaliyetlerini sürdürebilmesi için tüm imkanlarımızı seferber ettik. Bu anlayışla son 23 yılda ihtiyaç duyulan yasa ve mevzuat düzenlemelerini bir bir hayata geçirdik. Sendikal hakları yeniden ele alarak önemli ölçüde iyileştirdik. İstihdam politikalarımıza hız ve etkinlik kazandırdık. Çalışma hayatının tüm aktörlerini kapsayan geniş çaplı reformlar yaptık. Tüm kesimler için fırsat eşitliğini önceleyen yenilikleri devreye aldık. Emekçilerimizin hak ve hukukunun korunmasına ilişkin hassasiyetimizi yalnızca sözlerimizle değil son dönemde hız verdiğimiz çalışmalarımızla da açıkça ortaya koyduk.”
Erdoğan, “sendikal güvenceleri güçlendirdiklerini, grev hakkını rasyonel bir zemine oturttuklarını, İş Sağlığı ve Güvenliği Yasası’nı yürürlüğe koyarak çalışma şartlarını ve alınacak tedbirleri azami surette iyileştirdiklerini” de savunmuştu.
YERİMİZ DEĞİŞMEDİ
Erdoğan’ın bu açıklamalarına karşın Türkiye’den birçok sendikanın da üyesi olduğu Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu’nun (ITUC) 2025 Küresel Haklar Endeksi’nde Türkiye yine, işçi hakları açısından dünyanın en kötü 10 ülkesi arasında yer aldı. ITUC’un raporuna göre, işçi hakları ve sendikal haklar dünya genelinde geriliyor. Türkiye’de de durum farklı değil. Türkiye ile birlikte bu kategoride yer alan diğer ülkeler şöyle: “Bangladeş, Belarus, Ekvador, Mısır, Eswatini, Myanmar, Filipinler, Nijerya, Tunus ve Türkiye.”
ITUC’un 2014 yılından bu yana yayınladığı küresel sendikal haklar endeksinde, Türkiye en başından bu yana her yıl dünyada işçi hakları açısından en kötü 10 ülke arasında yer alıyor.
‘KARA LİSTE’
Türkiye’nin 2 Haziran’da Cenevre’de başlayan Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) konferansında da büyük olasılıkla her yıl olduğu gibi yine Aplikasyon (standartların uygulanması) Komitesi’nde yer alması bekleniyor. Bu komitede yer alan ülkeler çalışma yaşamının en kötü olduğu ülkeler olarak sıralanıyor. Bu liste sendikal alanda “kara liste” olarak da adlandırılıyor.