Kayseri’de 75 yıldır giyim sektöründe çalışan 90 yaşındaki Himmet Benli, tarihi Kapalı Çarşı’daki dükkanında ekmeğini kazanmayı sürdürüyor.
Çocuk yaşta babasıyla toptan kumaş alıp sattıkları manifaturacı dükkanına gidip gelerek henüz 15 yaşındayken iş hayatına atılan Benli, şimdilerde oğluyla çalıştırdığı iş yerinde kot pantolon ve gömlek satıyor. Benli, sabahları oğlunun açtığı dükkanda hem işlere yardımcı oluyor hem de vakit geçiriyor. Pek çok yangın, yıkım geçiren tarihi çarşı ile esnafın, ürünün ve müşterinin zaman içinde geçirdiği değişime şahitlik eden Benli, bugünkü haline şükrediyor. 10 metrekarelik dükkanında kazandığı parayla çocuklarını bugünlere getiren Benli, ilerleyen yaşına rağmen toplu taşımayı kullanıyor, vakit namazları için camiye gidiyor.
En büyük mutluluğu torunlarının çocuklarını sevip vakit geçirmek olan Benli, AA muhabirine yaptığı açıklamada, esnaflığa babasının yanında lise yıllarında başladığını söyledi. Tarihi çarşının üstünün eskiden açık olduğunu anlatan Benli, “Kar, yağmur yağardı, ortalara kar dolardı, mallar ıslanırdı. Ayağımız karda kayar düşerdik. Çarşının üstü sonra kapatıldı. Kalorifer döşendi, şimdi rahatız.” dedi.
“Bilmeyenler pazarlık yapar”
“Malı ikramlı verirsen müşteri hep gelir, yoksa kaçırırsın.” diyen Himmet Benli, şöyle konuştu:
“Müşteriyi karşılarken efendi davranacaksın, kötülük yapmayacaksın, fazla söz söylemeyeceksin ki sonra yine gelsin. Eskiden müşterim çoktu, köylerden gelirlerdi. Birkaç kişiyi memnun edince arkadaşını, eşini, dostunu da getirirdi. Bu dükkanı bilenler, pazarlık yapmazlar. Doğru söylediğimizi bilirler, bize inanırlar. Bilmeyenler pazarlık yapar.”
Kumaşı kibritle test ederlermiş
Benli, kumaştan anladığını, küçüklükten yana kumaşlarla iç içe olduğunu dile getirdi. Mesleğin inceliklerini aktaran Benli, şunları söyledi:
“Eskiden kibritle kumaşı yakar bakardık, naylonlar erir, yün ise erimezdi, yanardı. Şimdi naylon çok var kıyafetlerde, bu iyi değil. Kotlarda naylon çok yok da kumaşlarda var. Çok çırak yetiştirdim, yazın daha çok çırak gelirdi. Okul tatil olunca gelirler, açılana kadar çalışırlardı. Tanıdık getirirdi, bazen kendi de gelirdi, seversek alırdık. Çırağı işe almadan önce şahsına bakarsın, konuşmasına bakarsın, herkes çırak alınmaz. Müşteriye nasıl davranacağını anlatırız.”
